jest częścią zatoki szczękowej. Może się wpuklać między korzenie zębów w przegrody międzyzębowe lub międzykorzeniowe. W takich przypadkach stany zapalne zębów mogą przenosić się na błonę śluzową zatoki. Nieleczone zapalenie zatok szczękowych może być przyczyną wielu powikłań.
inaczej paradontoza; główna przyczyna utraty zębów u starszych osób. Czynnikiem etiologicznym są bakterie płytki nazębnej i kamienia nazębnego osadzające się przy niedostatecznej higienie przyzębia. W zdjęciach rentgenowskich objawia się między innymi zatarciem widoczności blaszek zbitych zębodołu i przegrody międzyzębowej.
prawidłowo wykształcony pod względem anatomicznym ząb, który nie wyrżnął się przez dziąsło (częściowo lub całkowicie). Przyczyną może być na przykład zbyt późne wypadnięcie zęba mlecznego, który blokuje ząb zatrzymany.
radiogram czaszki wykonywany przy użyciu cefalostatu, czyli narzędzia pozycjonującego i unieruchamiającego głowę pacjenta. Lampa rentgenowska znajduje się w odległości 1,5-4m od detektora promieniowania. Znajduje zastosowanie w diagnostyce wad zgryzu, wad rozwojowych czaszki, ocenie wzrostu części twarzowej czaszki i planowaniu leczenia ortodontycznego.
inaczej pantomogram, ortopantomogram (OPG), zdjęcie przeglądowe. Pantomogram umożliwia jednoczesne zobrazowanie zębów, żuchwy, fragmentu szczęki, większej części zatoki szczękowej, podniebienia twardego i stawów skroniowo-żuchwowych. Najczęściej wykonywane przy przeglądowej ocenie potrzeb leczniczych przed rozpoczęciem leczenia u nowego pacjenta, a także w ortodoncji.
zdjęcia powstałe przez detekcję promieniowania rentgenowskiego detektorem umieszczonym w jamie ustnej pacjenta podczas ekspozycji. Zalicza się do nich zdjęcia zębowe, zgryzowe szczęki lub żuchwy i skrzydłowo-zgryzowe. Ze względu na coraz częstsze zastosowanie CBCT, zdjęcia zgryzowe wykonywane są obecnie bardzo rzadko.